به گزارش میراث‌آریا، غلامحسین مظفری امروز دوشنبه ۱۵ اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ در دیدار با ارزیاب و عضو شورای جهانی ژئوپارک‌های یونسکو اظهار کرد: خراسان رضوی در شمال شرق ایران ظرفیت بالقوه‌ای در ایجاد و توسعه ژئوپارک‌های جهانی دارد و برای راه‌اندازی این مجموعه‌های فرهنگی و اقتصادی مصمم هستیم.

استاندار خراسان رضوی با اشاره به آثار طبیعی استان افزود: شهرستان کلات و ارتفاعات هزارمسجد از جمله طبیعت‌های بکر و بی‌نظیر خراسان رضوی هستند و می‌توانند عرصه‌ای در حوزه ژئوپارک‌ها معرفی شوند.

او ادامه داد: معادن سنگ‌آهن سنگان و مس جنوب سبزوار از دیگر پدیده‌های زمین‌شناختی این استان هستند که بعضاً بالای ۷۰۰ سال قدمت دارند و جدای از منافع اقتصادی، زمینه رونق گردشگری معدنی را فراهم می‌کنند.  

مظفری تصریح کرد: گوشه‌گوشه استان و شهرستان‌های خراسان رضوی مستعد جذب گردشگر و به دنبال آن شکوفایی اجتماعی و اقتصادی هستند و نباید فرصت‌ها را از دست بدهیم. تجربه کشورها در ایجاد و نگهداری عرصه‌های طبیعی و پیشرفت آن‌ها در صنعت گردشگری می‌تواند برای ما الگو باشد.  

استاندار خراسان رضوی خاطرنشان کرد: به‌عنوان نماینده دولت در استان، وظیفه سازمانی ماست که در زمینه استفاده از ظرفیت‌های گردشگری طبیعی و زمین‌گردشگری یا ژئوتوریسم کار کنیم که خود باعث اشتغال‌زایی و ارتقای جوامع محلی می‌شود.

ارزیاب و عضو شورای جهانی ژئوپارک‌های یونسکو نیز در ابتدای این دیدار گفت: سه منطقه در خراسان رضوی دارای استعداد تبدیل شدن به پایگاه ژئوپارک هستند که شامل طبیعت کلات و درگز، معدن فیروزه و پوسته‌های قدیمی اقیانوسی در سبزوار می‌شوند.

علیرضا امری‌ کاظمی افزود: در حال حاضر چهار استان در ایران و هفت کشور در آسیای میانه، شرق آسیا و اروپا از ظرفیت یونسکو برای ایجاد ژئوپارک‌های جهانی استفاده می‌کنند.  

او ادامه داد: یک پایگاه ژئوپارک باید از لحاظ بین‌المللی منحصربه‌فرد باشد و وجود دانش بومی، میراث ناملموس، ویژگی‌های طبیعی و آداب و رسوم در آن مهم است. 

ارزیاب و عضو شورای جهانی ژئوپارک‌های یونسکو با بیان اینکه توسعه متوازن در کنار گردشگری در ایجاد ژئوپارک‌ها مدنظر است، اضافه کرد: این موضوع مردم را در اداره سرزمینی مشارکت می‌دهد؛ اما تعارضات بین‌بخشی مهم‌ترین مانع بر سر راه هستند.  

امری‌ کاظمی اظهار کرد: برای ایجاد ژئوپارک‌های مذکور پیشنهاد می‌شود با همکاری سازمان زمین‌شناسی و دانشگاه فردوسی مشهد، مطالعات اولیه آغاز شود و سپس بلافاصله وارد مرحله اجرایی و توانمندسازی جوامع محلی و بومی شویم.

انتهای پیام/